اگر چشمانت آتشفشانی بود چه کنم مگر نه آنکه خود را گم کردم حتی در بن بست زمان کوچه ازیادم رفت از اون موقع کسی مرا به یاد پرندگان مرده در این آشیان نمی اندازد شاید احساس خالی تر از تو باشد این احساس بودن را تنها نذار
